Duitse varkenshouderij verovert marktaandeel

De structuur van de Duitse varkenshouderij is gezonder dan gedacht, zo blijkt uit cijfers van het aantal varkenshouders, de varkensvleesproductie en de export. De sector toont de laatste jaren een duidelijke groei en komt sterk voor de dag in vergelijking met de concurrentie van binnen en buiten Europa. Dat benadrukt Franz-Josef Möller, voorzitter van de commissie varkensvlees van de landbouworganisatie Deutsche Bauernverband.

Frans-Josef Möller spreekt zich niet uit over de bedrijfsresultaten van individuele varkenshouders, maar is wel van oordeel dat de Duitse varkenshouderij de internationale concurrentie aan kan. "In vergelijking met onze belangrijkste concurrenten in de EU, komt de Duitse varkenshouderij goed voor de dag, evenals in vergelijking met Noord-Amerika en Brazilië. Wij hebben marktaandelen kunnen veroveren, zowel op Europese als op internationale markten".

"De voorbije 10 jaar is de binnenlandse varkensvleesproductie ongeveer 20 procent toegenomen, de export is zelfs verviervoudigd. Bij een onveranderde binnenlandse consumptie is de zelfvoorzieningsgraad met bijna 30 procent gegroeid tot zowat 110 procent”, illustreert Möller met enkele cijfers. Volgens Möller hebben de varkenshouderij en de verwerking zich ontplooid als een sector waar de aanwezige mogelijkheden zijn benut. Zo werden jaar na jaar nieuwe records in slachthuizen neergezet wat het aantal varkens aan de slachthaak betreft.

Vorig jaar werden 56 miljoen varkens geslacht en dit jaar zet de groei zich onverminderd voort. Voorzichtige prognoses van het marktbureau AMI en het Deutsche Raiffeisenverband houden het op krap 58 miljoen. Varkenshoudersorganisatie ISN deed er in juli nog een tandje bij en schat dat de slachterijen dit jaar uitkomen op ruim 59 miljoen varkens. Een deel van die varkens wordt volgens ISN betrokken uit Nederland en Duitsland, maar de organisatie meent dat de groei dit jaar vooral gebaseerd is op het aanbod van eigen terrein.

Nieuwe cijfers van het Statistische Bundesamt wijzen tevens uit dat de structuur van de sector gezonder is dan tot dusver door velen werd gedacht. Uit een inventarisatie in mei blijkt dat er nog 33.500 varkenshouders in de Bondsrepubliek zijn. Bij dat hoge aantal moet opgemerkt worden dat slechts 8.600 varkenshouders minstens 1.000 varkensplaatsen hebben en dat zij samen ruim 60 procent houden van de varkensstapel.

Ruim 14.000 varkenshouders hebben tussen de 250 en 1.000 varkensplaatsen. De overige 11.000 bedrijven hebben minder dan 250 varkensplaatsen en houden samen slechts 1,4 miljoen varkens ofwel 5 procent van de varkensstapel. De grote varkensbedrijven concentreren zich voor het merendeel in het Noordwesten, waar sprake is van een gunstige wisselwerking door de aanwezigheid van slachterijen, mengvoederindustrie en infrastructuur in de vorm van havens voor de aanvoer van hulpstoffen.

Om de Duitse varkenshouderij verder te laten floreren, is volgens Möller niet alleen een strikte oriëntatie op de markt nodig. "Voor de verdere ontwikkeling van de bedrijven moet de politiek ons ook de speelruimte geven, vooropgesteld dat de maatschappelijke acceptatie aanwezig is".

Opvallend is dat die maatschappelijke en politieke acceptatie het grootst lijkt in gebieden waar de varkenshouderij, dan wel intensieve veehouderij in het algemeen, bij voorbaat al een sterke positie inneemt. "In regio’s met een geringe veedichtheid ligt de vergunningsverlening vaak moeilijker. In de intensieve gebieden kent de bevolking de economische kracht van de landbouw", aldus Möller.