"West-Vlaanderen moet meer investeren in visserij"

"De hoge brandstofprijzen, de strenge visquota, de sluiting van visgronden en de internationale regelgeving: de problemen voor de Vlaamse vissers zijn bekend", zegt Johan Kerckhof. "Op provinciaal niveau gebeurt er weinig. In de begroting lees ik 586.000 euro aan werkingskosten voor de landbouw tegenover 90.000 voor de visserij. Of 1.325.000 euro aan investeringen in de landbouw en 12.500 voor de visserij. De visserij is dus het kleine broertje. Bovendien werken er in de provinciale administratie zeventig mensen voor de landbouw en nog eens tachtig via vzw's. Voor de visserij is er niemand", weet Kerckhof.

"In 1967 waren er nog 369 Vlaamse vissersboten. Vandaag zijn er nog honderd. Bovendien is een vierde al in Nederlandse handen. Kijk naar de vistrap in Oostende. Van de zestien verkoopstandjes zijn er nog vier open, waarvan twee bemand door rederijen. Ik dring aan op provinciale ondersteuning van alternatieve vismethoden, reconversie naar aquacultuur, het aantrekkelijk maken van de beroepsopleiding, de oprichting van een fonds voor de opkoop van licenties van gesloopte boten en het promoten van dagverse vis met een eigen label", besluit Kerckhof.

Gedeputeerde Naeyaert is niet blind voor de problemen en zal ze aankaarten op de eerstvolgende bijeenkomst van de commissie. "De bevoegdheid van de provincie rond visserij is niet groot, maar we moeten dat debat durven aangaan".