Bodemverliezen bij oogst blijkt onderschat probleem

Greet Ruysschaert uit Waregem verdedigde onlangs met succes haar doctoraal proefschrift over bodemverliezen als gevolg van het rooien van gewassen. Ze rekende onder meer voor dat in Vlaanderen jaarlijks meer dan 600.000 ton aarde over de weg wordt getransporteerd, samen met de gewasoogst van bieten en aardappelen. Bio-ingenieur Ruysschaert werkte vier jaar aan haar proefschrift bij professor Poesen van de onderzoeksgroep fysische en regionale geografie van de K.U.Leuven.

"Het rooien van gewassen zoals suikerbieten en aardappelen is minstens even belangrijk voor het verlies van vruchtbare grond als watererosie. Jaarlijks wordt er 1,4 miljoen ton van de Belgische akkers met de oogst geëxporteerd. Sinds 1850 is het bodemoppervlak van akkerland in België hierdoor met gemiddeld 1,2 cm verlaagd'', zegt Greet Ruysschaert.

"Diverse factoren bepalen hoeveel grond er precies verdwijnt. Bij de bieten zijn de weersomstandigheden voor de oogst zeer belangrijk, bij de aardappelen vormen grondkluiten de belangrijkste bron van verlies'', stelt de bio-ingenieur. Er werd voordien nog maar weinig onderzoek in dit verband gedaan. "Mijn bevindingen steunen op eigen veldmetingen bij landbouwers en op de statistieken van bedrijven uit de bietensector. Ze komen ook overeen met Duitse studies", vertelt ze.

Bodemerosie ten gevolge van gewasoogst is vooral een probleem in de gemechaniseerde landbouw. "Vóór de mechanisatie bedroegen de bodemverliezen slechts een derde tot een vijfde van hetgeen nu van de akkers verdwijnt. Ik stelde vorig jaar in China vast dat bij manuele oogst van aardappelen het bodemverlies een stuk minder is. Dankzij de inspanningen binnen de sector is deze vorm van erosie sedert de jaren tachtig al wel een stuk verminderd'', aldus Greet Ruysschaert.

Meer informatie kan bekomen worden bij Greet Ruysschaert