Moet de Noordzee één groot zeereservaat worden?

Enkel grote zeereservaten behoeden bepaalde vissoorten in de Noordzee voor verdwijning. "Gebieden van enkele tienduizenden vierkante kilometer, minstens zo groot als Wales", zegt de Britse marinebioloog Nicholas Polunin in De Morgen. "Om een soort als kabeljauw te laten overleven, moeten vissers die reservaten decennialang met rust laten. Ik betwijfel of de politiek de moed heeft om dat door te drukken".

Willen vissen en vissers een toekomst hebben, dan moet de Noordzee als één groot ecosysteem gerund worden, besloot een driejarig onderzoek van maritieme experts en sociale wetenschappers vorig jaar. In het rapport Fisheries Ecosystem Plan stelden ze onder andere de oprichting van Noordzeereservaten voor. Professor Nicholas Polunin en Chris Sweeting van de School of Marine Science and Technology in Newcastle onderzochten onlangs de wetenschappelijke bewijzen voor een dergelijke bewering.

Ze hebben vastgesteld dat het voorstel om kleine gebieden in de Noordzee uit te roepen tot reservaten niet helpt voor soorten die zich over grotere afstanden verplaatsen, zoals de schelvis en de kabeljauw. Ook voor de biodiversiteit van de Noordzee in haar geheel helpen enkel grote reservaten, luidt hun conclusie. Nicholas Polunin: "De reservaten moeten minstens enkele tienduizenden vierkante kilometers groot zijn, pakweg zo groot als Wales. Die gebieden moeten tientallen jaren lang door vissers met rust gelaten worden".

Verschuiven zulke reservaten het probleem niet naar elders? "Daar schuilt inderdaad een groot gevaar in. Waarschijnlijk zal de visserij dan in nabijgelegen, niet beschermde gebieden sterk intensifiëren. Daarom moeten er ook andere maatregelen genomen worden. De visserij moet in haar geheel gecontroleerd en gedirigeerd worden. Hoewel het aantal vissers al sterk gedaald is, is hun impact op het zeeleven tientallen keren groter geworden".