Wijnranken vernietigd in strijd om druivenprijs

Saboteurs gewapend met snoeischaren en kettingzagen hebben in het holst van de nacht 475 wijnranken van de Spaanse wijngigant Freixenet vernietigd. De vandalen sloegen vorige vrijdag toe vlak bij de stad Subirats, in het hart van de Catalaanse Penedesstreek, die bekend is voor zijn schuimwijnproductie. Het voorval komt er net nu wijntelers en -producenten een harde strijd leveren over de druivenprijs.

De ranken van de xarelodruif, een van de drie traditionele streekvarianten, waren aan de stam afgezaagd. De wijngaard is momenteel beladen met rijpe druiven, want volgende week begint de oogst. De wijngaard werd met een snoeischaar bewerkt. De ranken werden door de vandalen zo bijgeknipt dat ze het Catalaanse scheldwoord cacics vormden, wat zoveel betekent als "plaatselijk heerser". Bij Freixenet verklaart men zwaar getroffen te zijn door de aanval, niet alleen financieel, maar ook moreel.

De regionale wijnproducenten en handelsverenigingen veroordeelden de aanval unaniem en noemden de daad beklagenswaardig. Niemand durft te speculeren over wie verantwoordelijk is voor de misdaad. Het vandalisme vond plaats net voor de bijeenkomst van de machtige regionale Cava en Witte Wijn Raad. De raad probeert een overeenkomst te bereiken over de minimumprijs voor de wijn die de basis vormt van de regionale en internationeel bekende cav-schuimwijn.

De vereniging van wijnboeren sleutelt aan een campagne "een waardige prijs voor de druif". De bond ontkende elke betrokkenheid bij het wijnrankenincident. Toch wees men erop dat het protest radicaler zal worden als een minimumprijs voor cava uitblijft. Tientallen kleine wijnboeren blokkeerden maandag de uitgestrekte plantages van de grootste Spaanse cavaproducenten, Freixenet, Cordoniu en Torres. De wijnboeren protesteren hiermee tegen de lage prijs die ze ontvangen voor de cava bestemde witte druif.

De woordvoerder van de wijnboerenbond, Maria Coll, deelde mee dat kleine producenten met de huidige prijzen geen jaar meer kunnen overleven. Al drie jaar zijn de prijzen zo laag dat de kosten er niet mee kunnen worden gedekt. De cava-industrie wordt hierbij met de vinger gewezen.