"Seizoensarbeiders in Italië leven erbarmelijk"

Een zeskoppig team van AZG trok van april tot december 2004 door het zuiden van Italië en ondervroeg 700 immigranten van de naar schatting 12.000 seizoenarbeiders in de landbouw. De meerderheid van de 700 had geen verblijfsvergunning of geen vergunning voor seizoensarbeid.

De grote meerderheid van de ondervraagde arbeiders leefde in hygiëne- en woonomstandigheden die zelfs niet beantwoorden aan de minimumnormen van de Verenigde Naties voor vluchtelingenkampen in crisisgebieden, stelt AZG in een mededeling die donderdag in Brussel verspreid werd.

Voorts aten de migranten slechts één maaltijd per dag, hoewel ze acht tot tien uur op het veld werkten. Achtenveertig procent zei dat ze hooguit 25 euro per dag kregen. Bijna een derde was het slachtoffer van geweld, mishandeling of misbruik.

Bijna alle migranten die een medisch onderzoek vroegen aan AZG, bleken aan één of meer ziekten te lijden, waaronder infecties, huidaandoeningen en darmparasieten. De zwaarste ziekten werden aangetroffen bij de migranten die het langst in Italië verbleven. Volgens AZG is toegang tot de gezondheidszorg voor deze werkers "een illusie".

Over enkele weken zullen opnieuw duizenden migranten in de Zuid-Italiaanse landbouw aan het werk gaan, aldus Andrea Acardi, coördinator van de studie, die de titel 'De vruchten van hypocrisie. Getuigenissen van illegale landbouwwerkers' draagt. "De Italiaanse instellingen moeten de buitenlandse arbeiders in de landbouw een minimum aan basisvoorzieningen bieden. De regelgeving inzake instroom en verblijf van buitenlandse seizoensarbeiders moet grondig worden aangepast", zo wordt Acardi in de mededeling geciteerd.