Familie en vrienden nemen afscheid van visser

Zeventig dagen moesten Glens moeder Sonja Wyllie, zijn broers Dino en Chris en zijn zus Nancy wachten om afscheid te kunnen nemen van Glen. Glen verdween op 30 december van vorig jaar toen de 0.14 Zeemeeuw die zaterdag terugkeerde uit Engeland en de haven van Oostende binnenliep bij zwaar weer. De matroos werd rond 22.30 uur nog gezien op de brug. Het stormde toen flink, zo'n 9 tot 10 beaufort, en er was een erg sterke zeegang. De kapitein vroeg de matroos om naar binnen te gaan. Toovey ging naar de stuurcabine en dan naar beneden. Vermoedelijk werd hij op dat moment verrast door een golf en overboord geslagen.

Pas rond 23 uur, bij het aanmeren in Oostende, ontdekte de kapitein dat de matroos verdwenen was. De kustwacht organiseerde nog een grootscheepse zoekactie voor de kust van Oostende, maar tevergeefs. Zondagmorgen om 3.45 uur werd de actie afgeblazen. In de voormiddag werd opnieuw gezocht langs de kustlijn tussen Middelkerke en De Haan, maar ook daar was nergens een spoor van de vermiste matroos te vinden.

Op 27 januari werd een herdenkingsdienst en bloemenhulde voor de matroos georganiseerd. "Toen werd de wens uitgesproken dat de zee Glen vlug aan ons terug zou geven. Na 70 dagen is dat gebeurd. Glen was een zoekende jongere. Op 14 februari 2006 zette hij een grote stap toen hij besliste aan het IBO een opleiding tot visser te volgen. Hij was één van de witte raven die mocht beginnen als matroos. Zijn eerste ervaring deed hij op aan boord van de Oostende 51. Daarna ging hij aan de slag op de Oostende 14 Zeemeeuw. De rederijen omschreven hem als een werklustig man vol ijver, jong, vol levenslust en gedreven. Leven en dood liggen dicht bij elkaar. Het is een cliché, maar in de visserij een harde werkelijkheid", zei aalmoezenier Dirk Demaeght tijdens de afscheidsviering.