Evolutie zelfmoordcijfers in Westhoek onrustwekkend

De hoge zelfmoordcijfers voor de Westhoek staan haaks op de idee dat mensen op het platteland meer van het leven genieten dan gejaagde stedelingen. "Maar precies omdat het zo'n afgelegen regio is, is de Westhoek een heel speciale streek. De inwoners van de Westhoek hebben weinig contact met hulpverleningsorganisaties", zegt onderzoeker Gert Scheerder van de K.U.Leuven. "En het gaat van kwaad naar erger", zegt Stefaan Demoen, hoofd van de dienst psychiatrie van het Sint-Augustinusziekenhuis in Veurne.

Scheerder ziet ook een bijkomend probleem in het feit dat landbouwers uit de Westhoek blijven vasthouden aan hun eigen kanalen. "Initiatieven van de Boerenbond of van pastorale organisaties bereiken deze doelgroep wel. Maar zelf de stap zetten naar een centrum voor geestelijke gezondheidszorg, dat doen ze niet gemakkelijk". Dat bevestigt ook Stefaan Demoen: "De Westhoek is eerder een gesloten groep. Als je over zelfmoord spreekt, krijg je altijd diezelfde boze reacties. Het onderwerp zit nog in de taboesfeer".

Dat blijkt ook uit het onderzoek. "In de landelijke gebieden blijkt zelfmoord inderdaad nog altijd het grootste taboe", aldus Scheerder. "Je kunt dat ook positief bekijken: dat de mensen in die gebieden meer zelfstandig zijn en daardoor minder snel hulp inroepen. Maar dat mes snijdt aan twee kanten: zo hebben we gezien dat het aantal zelfdodingen onder de boeren enkele jaren geleden fors toenam na de crisis in de landbouw. Veel boeren hielden hun ellende te lang voor zich en maakten er uiteindelijk een einde aan".

Meer informatie voor boeren in nood: Agricall