Vlaamse mosselkwekers naaien elkaar op

Mosselpionier José Reynaert is klaar om drie à vijf ton Vlaamse mosselen te oogsten. De Stichting voor Duurzame Visserijontwikkeling (SDVO), die zich vooral bezighoudt met de ontwikkeling van projecten rond de visserij, stak Reynaert intussen rechts voorbij en begon met een eigen kweekprogramma dat volgend jaar een eerste oogst moet opleveren. Tussen beide partijen botert het niet al te best, merkt Het Nieuwsblad op.

José Reynaert uit Leffinge begon in 1997 op eigen initiatief te experimenteren met de hangmosselcultuur. Met veel vallen en opstaan boekte hij vorig jaar voor de kust van Nieuwpoort enig resultaat. Het duurde toen echter te lang vooraleer de kweker de nodige documenten bij elkaar kreeg, waardoor de mosselen te zwaar werden en op de zeebodem belandden. Het Voedselagentschap heeft nu al beloofd dat de resterende formaliteiten dit keer niet lang zullen aanslepen.

Ondertussen verscheen een kaper op de kust. De Stichting voor Duurzame Visserijontwikkeling koos voor een Nederlands systeem omdat "de kooien van mijnheer Reynaert, aan wie we een offerte vroegen, ruim 25 procent duurder waren", zegt Luc Mellaerts, algemeen verantwoordelijke bij SDVO. De stichting, die werkt met gemeenschapsgeld, besloot niet met Reynaert samen te werken "omdat ze alleen reders en vissers kan subsidiëren".

José Reynaert bleef niet bij de pakken zitten, werkte verder en ging recent in zee met reder Willy Versluys, die ook alternatieve visserijmethodes een kans geeft. Ze kregen een concessie voor 28 maanden en brengen bovendien binnenkort een eerste - zij het beperkte - lading mosselen op de markt. "We hopen op 3 à 5 ton. Op de mosselen van de SDVO is het inderdaad nog een tijd wachten", stelt Versluys. "Ik heb bovendien mijn twijfels over hun methode. De constructies zijn voor rustige binnenzeeën bestemd en niet voor een ruwe Noordzee. Bovendien zijn ze veel te groot en te log, in tegenstelling tot onze betere handelbare kooien, die vastgeankerd zijn".

Luc Mellaerts weerlegt de kritiek op zijn kweeksysteem en ontkracht de hardnekkige geruchten dat de touwen met het mosselzaad steevast zouden doorbreken. "Onlangs hebben duikers nog vastgesteld dat er zich enorm veel mosselzaad vastzet op de touwen en dat het van uitstekende kwaliteit is. Wel moesten we bij de Scheepvaartpolitie een klacht indienen omdat aan sommige kooien koorden met mosselzaad waren doorgesneden".

Ondertussen heeft ook VLD-senator Jean-Marie Dedecker zich in het dossier vastgebeten. "De manier waarop de stichting Reynaert heeft behandeld, was schandalig. Ze zijn gaan lopen met zijn ideeën. De werking van deze Stichting is dringend aan een nauwkeurig onderzoek toe. Buiten een welbepaalde reder kreeg niemand de kans om te participeren. Luc Mellaerts verhuurt zijn eigen boten aan de stichting om ermee hun mosselboeien te controleren. Je reinste geval van belangenvermenging".

"Die beschuldigingen raken kant noch wal", verdedigt Mellaerts zich. "Ik ben inderdaad zaakvoerder van het bedrijf dat bootjes verhuurt aan de stichting om de kooien te controleren. Er werd hiervoor een correcte offerte ingediend, die veruit de goedkoopste was". Mellaerts wijst er ook op dat de stichting niet bezig is met een commercieel project, maar met wetenschappelijk onderzoek dat binnen 28 maanden moeten leiden naar de openstelling van alle concessies. "Iedere reder zal kunnen participeren in dit uitstekend alternatief voor verloren gegane visgronden", luidt het.