Os en ezel in levende kerststal lang niet evident

Blonde d'Aquitaine-os Tom uit Malle stond jarenlang in het Guinness Book of Records als allerzwaarste os ter wereld. Tom woog op het toppunt van zijn glorie 1.640 kilo. De kop van het op 13-jarige leeftijd geslachte beest - met aan weerszijden hoornen van een meter lang - hangt nu opgezet in de bar van meubelfabriek Mintjens in Westmalle.

"Voor mij waren de ossen een hobby binnen de veehouderij", vertelt Carl Mintjens, zelf dierenarts van opleiding en nu medebestuurder van de meubelfabriek die door zijn vader werd opgericht. "Ik ben ermee gestopt, uit economische overweging. Door de castratie groeien ossen trager. Een stier is rond zijn tweede volgroeid, terwijl een os een jaar langer nodig heeft. Nochtans heeft een os meer smaak dan een stier. Door de castratie vervrouwelijken de dieren. Ze krijgen meer vet, blijven malser".

Carl Mintjens leende zijn Tom nooit uit voor een kerststal. "De schapen en ezel zouden naast hem piepklein hebben geleken". Hoe is het trouwens met die ezels gesteld? Door de opgang van de levende kerststallen, is er een grote vraag ontstaan. Ezelhouders kunnen als ze willen al hun grijsjes verhuren. Toch houdt de kerststal voor de ezel grote gevaren in. De beesten keren in januari vaak ziek terug omdat de kerststaltoeristen de ezels vol vers brood proppen. De maag van het dier kan dat niet verwerken. Dus, denk aan de gezondheid van de kerstezels!